Həyat bəzən elə təzadlı görünən anlar yaradır ki, insan onları sadəcə təsadüf adlandırmaq istəmir. Birinin daxili inkişaf mərhələsi ilə qarşı tərəfin ağılsız qərarlarının eyni anda ortaya çıxması, gündəlik təcrübədə rast gəlinən, amma izahı mürəkkəb olan bir üst-üstə düşmə nümunəsidir. Qeyri-deterministik dünyada bu hadisələr arasında mütləq səbəb-nəticə zənciri yoxdur. İnsan reaksiyaları daxili tələblərdən, qarşı tərəfin qərarları isə öz daxili meyllərindən doğur. Buna baxmayaraq, statistik ehtimallar çərçivəsində belə hadisələr müəyyən bir sinxronluq göstərir.
Bu sinxronluğu anlamaq üçün rəqəmlər köməyə gəlir. Tutaq ki, bir insanın daxili inkişaf mərhələsində müəyyən davranış göstərmək ehtimalı 30% (P(A)=0.3), qarşı tərəfin ağılsız qərar vermə ehtimalı isə 20% (P(B)=0.2) olsun. İki müstəqil meylin eyni anda baş vermə ehtimalı isə P(A və B) = P(A) ⋅ P(B) = 0.3 ⋅ 0.2 = 0.06, yəni 6% təşkil edir. Bu rəqəm gündəlik həyat təcrübələrində nadir görünən, amma diqqət çəkən üst-üstə düşmələrin statistik göstəricisidir. Yəni insan onları şüuraltı olaraq “mənalı sinxronluq” kimi qəbul edir, amma obyektiv olaraq hadisələr müstəqildir.
Qeyri-deterministik yanaşmada bu hadisələr ilahi və kosmik düzənin bir göstəricisi kimi oxunur. İnsan iradəsi və müdaxiləsi burada əsas rol oynamır; üst-üstə düşmə ehtimallar çərçivəsində təbii şəkildə baş verir. Rəqəmlərlə desək, P(A və B) 0–5% aralığında çox nadir təsadüfləri, 5–15% aralığında normal gündəlik üst-üstə düşmələri, 15–50%+ aralığında isə güclü ehtimal rezonanslarını göstərir. Bu rəqəm aralıqları insan üçün bir mənalı harmoniyanın göstəricisidir, amma deterministik taleyin ifadəsi deyil.
Fəlsəfi baxımdan bu, həyatın və hadisələrin əvvəldən yazılmadığını göstərir. Taleyin deterministik anlayışında insan yalnız gözləyici rolundadır. Qeyri-deterministik kosmik rezonansda isə hadisələr müstəqil, amma ehtimallar çərçivəsində sinxronlaşır. Bu, elə bir harmoniyadır ki, insan onu müşahidə edə bilir, amma idarə edə bilmir. Hər bir üst-üstə düşmə, həm daxili inkişafın, həm də kainatın ehtimallarının birgə nəticəsi kimi ortaya çıxır.
Nəticədə, üst-üstə düşmələr həm statistik, həm də fəlsəfi baxımdan maraqlı təcrübələrdir. Onlar insanı öz daxili inkişafına diqqət yetirməyə, kosmik və ali nizamı müşahidə etməyə və həyatı təsadüf anlayışı ilə deyil, ehtimallar və rezonans çərçivəsində qəbul etməyə dəvət edir. 6%-lik nadir üst-üstə düşmə, 15%-lik güclü rezonans və ya orta səviyyədəki sinxronluqlar – bütün bunlar insanın həyatını yalnız təsadüflərin axışı kimi deyil, həm statistik, həm də mənəvi bir dialoq kimi təqdim edir.